เพรียง (Shipwarm) เป็นสัตว์ประเภทหอยสองฝาที่เจาะไชไม้

                                                   ตัวเพรียงอ่อนในไม้ตะบูน

เพรียง (Shipwarm) เป็นสัตว์ประเภทหอยสองฝาที่เจาะไชไม้ และอาศัยในเนื้อไม้ ลำตัวสีขาวขุ่น เปลือก 2 ฝา สีขาว ขนาดสั้นกว่าลำตัวมาก จึงคลุมเฉพาะส่วนต้นของลำตัวที่เหลือเป็นหลอดหินปูนหุ้มไว้บริเวณผิว เนื้อไม้จะมีรูปเป็นรูรีเล็ก ๆ จะมีท่อน้ำ และ Pattet โผล่มาเหนือรูเป็นทางน้ำเข้าออก (ชาวบ้านจะมองรูที่เป็นทางน้ำเข้าออกนี้เองเป็นสัญลักษณ์ว่าไม้ท่อนนั้นมีเพรียงอาศัยอยู่) เพรียงอาศัยอยู่ทั้งน้ำเค็มและน้ำกร่อย พบทั่วไปทั้ง 2 ฝั่งอ่าวไทย เช่น ตราด จันทบุรี และสงขลา พบมากในไม้โกงกาง และไม้ตะบูน ซึ่งอยู่บริเวณป่าชายเลน ชาวบ้านแถบตราดและจันทร์นิยมบริโภคอย่างแพร่หลาย มีคุณค่าโภชนาการสูง เชื่อว่าบริโภคแล้วจะแข็งแรง บำรุงสมอง ส่วนมากนิยม บริโภคช่วงเดือน 5 เดือน 6 เพราะตัวเพียงจะอ่อน หวาน อร่อย แต่
 กิโลละ 800- 1,000 บาท หารับประทานยากแล้วเดี๊ยวนี้ กินกันสดๆจิ้มน้ำพริกเกลือแบบบ้านเราหวานๆนุ่มๆแซ่บมาก
                                        
                                             ผ่าไม้ออกก็เจอเยอะแยะถ้าไม้ต้นใหญ่ๆ

ช่วงเดือน 8-10 จะเป็นช่วงที่เพรียงมีไข่จะไม่อร่อย ขม และช่วงเดือน 12 เดือนอ้าย เพรียงจะแก่และ ออกจากรูว่ายตามน้ำชายฝั่ง ตัวสีเขียวเหมือนตะขาบ หากคนไปถูกตัวเพียงจะขาดเป็นท่อน ๆ และตัวอ่อนจะอยู่ในน้ำ และจะเกาะตามไม้โกงกาง ไม้ตะบูน ที่อยู่ในป่าชายเลน เนื่องจากเพรียงเป็นอาหารเลิศรส จึงทำให้ชาวบ้านชายทะเลมีอาชีพที่ทำรายได้ ให้กับครอบครัวได้เป็นอย่างดีเพียงมีอุปกรณ์คือ มีด หรือขวานก็ไปหาเพรียงได้แล้ว เรียกว่าอาชีพผ่าเพรียง และยังเป็นอาหารที่มีราคาค่อนข้างแพง เพราะปัจจุบันไม่ค่อยมี คนออกไปหากิน อาชีพนั้นจึงเป็นอาชีพที่น่าสนใจมากๆ เดี๊ยวนี้กิโลละเกือบพันบาททีเดียวนะขอรับ เพราะมันหากินยากมากนั่นเอง